1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
143
Okunma
Kalbime dokunmadın…
İndin,
Oturttun aşkını
En derin yere.
Sanki bir şairdin sen,
Kalemi gözlerin,
Mısra mısra işledin beni
İçimin kıvrımlarına.
Sözlerin hançer değildi,
Ama öyle bir saplandı ki
Sesi bile çıkmadı kalbimin
Sessizce kanadım…
Gülüşün
Bir inciydi,
Gözyaşımla yıkayıp
Boynuma taktım gecelerce.
Adını her andığımda
İçimde bir şey düşüyor yere…
Kırılmıyor,
Ama bir daha da
Eski yerine oturmuyor.
Sen gittin ya,
Ben sana şiir oldum.
Dize dize yazıldım karanlığa.
Ve her mısrada
Bir adım daha uzaklaştım senden.
Ey aşk,
Sen bir hançersen eğer
Ben kaburgalarımı açarım yine…
Yeter ki bir daha
Onun sesiyle saplan kalbime.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz