2 türlü insan var
Şu Üç günlük dünyada,
Maddiyata ruhunu satanlar
Ve Malı mülkü olupta onları satın alanlar…

Gardaş diyenler Satarlar !
Ne var lan diyenler alırlar .


Ama .
Ben diz çökmem.
susmam, içime atmam,
2 türlü insan olmam


Bir ezanla geldik bu dünyaya,
Ve inan ki…
Bir sela yetiyor giderken dik durmaya.

Babam derdi ki:
"Evlat, arkanı dönüp gittiğinde adını güzel anacak bir dost.
Para pul değil…şeref bırak!"

Ama baba…
Dostluk bile artık üç taksite bölünüyor,
Ve şeref?
Ucuz bir etiket gibi pazar tezgâhlarında satılıyor.

Yüzüme gülen çok oldu.
‘Gardaş’ dediklerim sırtımdan vurdu.
Aşk sandıklarım ise adımı bıle unuttu.

Bu şehirde..
Bol sıfırlı hesaplar dolaşıyor,
Ve her köşe başında bir ihanet pusuda bekliyor.

Çünkü bu hayat,
Paran varsa kral yapar..
Yoksa, ezer, siler seni.

Ama ben!
Mezarın içinde bile dik dururum.
Çünkü bana paranız yetmez !

Korkmam!
Ne yalnızlıktan...
Ne ihanetten...
Ne de toprağın soğuk yüzünden.

Gerekirse,
O korkan yüreğimi,
Titreyen ellerimi,
İçimde kalan son umudumu bile…

Toprağa gömerim!

Ama yinede diz çökmem !

Çünkü ben
Ya adam gibi yaşarım…
Ya da adam gibi gömülürüm.
Şu üç günlük dünyada
2 türlü insan olmam..