4
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
276
Okunma
yer ağır
göğü taşıyor gözlerim
bir pencerem var
sokağın tavanına bakıyor
gök mavi
kuşlar uçuyor
sevdiklerimin yüzüne bakar gibi
bakmıyorum artık ufka
sen şehrinin caddelerinde
ben penceremde
çoktan çok yalnızlık
birbirine iliklenen
sessizlik…
ellerim kırılıyor
içim kadar
bulutları aratmayan
yağmur yüklü
gözlerim yağınca
iyileşirmiyim
derinlerinde incinmiş ruhum
gözlerin değince
affetmek,
bıçkın kelime
âh o nâr çiçekleri
kuruttuğun dalları
inandır hadi
bir masala
bir düşe
şarkıya
şiire
tek bir sözle
inandır sevdiğine
sonra,
tut ellerimi…
Vaha Sahra
01 06 2025
08:36
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz