0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
153
Okunma
Bu nasıl bahar, anne?
Masmavi gökyüzü, güneş yok.
Ağaçta yapraklar sarı,
Irmakta sular bulanık.
Bu nasıl sevgi, anne?
Yüzünde gülücükler var,
Dokunuşu buz gibi.
Elini tutsam sevgiyle,
Yüreğim donacak sanki.
Bu nasıl benlik, anne?
Aynalarda tanımam kendimi.
Bir adım atsam düşecek gibi,
İçimde büyüyor bilinmez biri...
Bu nasıl uyumak, anne?
Yatağım küçücük, kabir gibi...
Nutkum kapalı, gözler açık,
Ölüm gerçek, rüyalar canlı.
Bu nasıl yara, anne?
Bedenim sapa sağlam.
Ne bıçak var, ne de silah…
Yüzde gözler...
Dilde sözler var
Bu nasıl yaşamak, anne?
Mezar yok ama toprak var.
Can yok hareket yok
Nefes var… ama ümit yok.
5.0
100% (3)
