0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
105
Okunma
Bir kadın vardı,
gözlerinde fırtına,
dokunuşuysa
soğuk bir kış sabahı gibi.
Sevgi isterken,
vermedi merhamet,
gönül kapısını
kendi eliyle kapadı.
Her sözünde saklıydı,
küçük bir kırgınlık,
her gülüşü arkasında
bir fırtına gizliydi.
Zulmü, ince inceydi,
sözde sevgiyle yoğrulmuş,
yüreği kısıldıysa da
dilin dili kesti.
Ve ben sustum,
anlamaya çalıştım,
ama zulmün gölgesi
uzadı içimde.
5.0
100% (1)