0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
198
Okunma
Çocukları istemedi sevgimizi.
Ben de sustum, yuttum her hevesimi.
İhanet etti sansın, istedim beni;
Amacım, benden vazgeçmesiydi.
Şimdi çocuklarının yanında,
Ailesiyle, evinde, barkında, yuvasında.
Ben dışarıda, yüreğimin içi yansa da
Dilerim, hep mutlu oluyordur orada.
Yollar değişti, zamanla silindi şeritler,
Ama kalpte bazı yaralar hep tazedirler.
O mutluysa eğer, ben de razıyım derim,
Kendi yıkıntımda sende kaldı yüreğim.
Bilmiyordu ki, çocukları için kendimi karanlığa attım.
Sevgisinden hep bir şekilde kaçtım.
Bu ateşte sadece kendimi yaktım.
Sen beni kötü bilsen de, bu ateşte sadece ben yandım.
