Ülke büyük... ya da ben uzaklardayım.
Senden, her şeyden.

Uzak bir diyarın sefer saatini bekleyen yolcularıydık biz. Gemi geldi, seni aldı, götürdü. Benim biletim yoktu.

Sen tüm sözlerini bana söyledin, ben muhatap bulamadım. Sen bir dağdın, ben bir parça taş olamadım.

Önce yollara barikatlar kurdun, sonra köprüleri uçurdun. Tünelleri kapattın, geçitleri patlattın. Sen, her fırsatımın katili oldun.

Oysa ne kadar isterdim... "Bilmeden oldu, istemeden oldu, haksızlıktı, acıydı," demeni.

Zaman, yalanların katili. Geçince anlıyor insan…

Ne kadar safmışım, be...
Yaptıklarının hepsini bilerek yaptı. Nefsini bile müdafaa etmedi.

Kabullendi, kabul edilmeyecek hallerini,
Öldürdü sevgimi, katili o.
Sordum ben, "Pardon," dedi,
Bilerek olduğunu söyledi.

Neydi bana kastın?
Baktığım her şeyde seni görmem mi?
Sen diyerek nefes alıp vermem mi?

Sebep sevgiydi,
Zaten o hiç sevmemişti.

O şarkılar ona söylendi,
O şiirler ona yazıldı.
O hayat ona aitti.
Adandı ve gitti.

Bu hayat kumarında hep bir kazanan vardır elbet.
Galibi, hakimi, güçlüsü... Varsın o olsun hepsi.

Boş ver, ordan rakıyı uzat,
Kadehimiz dolsun.

Sevgimiz bize eş, kahpeler bir leş,
Yalanlar kalleş olsun.

14/05/2025
Yunus Yaşar