Aysude

Kök saldım yüreğine usulca,
Bir çınar gibi, sessiz ve sağlam.
Gölgemde büyüsün istedim gülüşün,
Bir tek yaprağına kıyamam.

Zaman geçse de alnımda çizgilerle,
Sen hep ilkbahar bakışıydın gözlerimde.
Elini tutmasam da her sabah,
Kalbimde tuttuğum dua oldun gizlice.

Bende olduğunu her nefeste hissederdim,
Ama yanımda olmayışın içime dokunurdu.
Hüzün sarardı etrafımı sessizce,
Adını anmak bile iç çekiş olurdu.

Sana esir değil, sana emanet ettim kendimi.
Korudum kalbini, incinmesin neşen rüzgârdan solmasın diye,
Bir tebessümün yeterdi bana,
Sen geçerken içime huzur dolardı,
Öyle sakince, öyle derinden…

Bir bakışınla sustu içimde gürültü,
Ve ben ilk kez, sende kendimle barıştım yeniden.

Çınar gibi sevdim seni,
Her konuşmanda, her bakışında
Kök saldın yüreğime.
Ellerin elimde olmasa da,
Sevgin bende dünya kadar büyürdü.

Not:
Ne zaman seni düşünsem, bir çınar gibi büyür içimde duygularım. Belki de seninle bulduğum huzurun, sabah güneşi gibi içimi ısıtmasıdır.