Aysude

Bir umutla doğar sabahın ışığı,
Gecenin koynunda sarar karanlığı.
İçimde bir huzur, bir ince sızı,
Ruhumda bir teslimiyet yankısı.

Bazen gözlerim dalar uzaklara,
Görmek istediğim huzurun resmi.
Gönlümde kaybolan bir sevda şehri,
Aşkı arar oldum hatıralarda.

Bir masumiyet, yıllar önceden,
Bilinmeyen biri gelir köşeden.
Sevda, küçük bir çiçek filizleniyor,
Toprakla buluşunca tohum inceden.

Aşk, narin bir telaş içimi sarar,
Öyle derin, öyle sessiz bir anlamı var.
Hayal gibi, soluklanırken ruhum,
Birlikte yanmak, kaybolmak kolay.

Zamanla her bir iz silinirken,
Gözlerimde kaybolan bir ışık yanar.
Yüreğimde yerleşen derin bir sesle,
Ben, kaybolurum sevdanın içinde.

Her dokunuş narin, her anı taze,
Günler değil, yıllar yetmez ki bize.
Sevda döngüsünde yenileniriz,
Her bir an, yeniden doğar içimde.

Anılardan bir bir düşer yapraklar,
Toprakla birleşir, yeniden doğar.
Sadece geçmişin izleri kalır,
Her mevsimde savrulan bir umut gibi.



Sevda, zamanla unutulmaz izler bırakır,
Her geçen an, bir umutla büyür yeniden.