1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
178
Okunma
Sözlerin isyan, içimde yankı,
Kalemin ziyan, yüreğim sankı.
Bir gönül var ki hep seni anlar,
Oysa sen, hep uzak, hep yabancı yar.
Suskun geceler şahidim olmuş,
Her hece sensiz, darmadağın, boşmuş.
Bir umut büyütür içimde hâlâ,
Sana değmeyen her dua boşa.
Sevgini anlamazsa yürek niye atsın?
Boşa sevdayla kim böyle yansın?
Kalpte sevgi, sözde dert neylesin?
Anlamayan için kim göz döksün?
Yollar seni sorsa ben ne derim?
Sensiz geçen her âna kederim.
Bir tebessümün yeterdi bana,
Şimdi acı yazarım her sabaha.
Gözümde yaş, elimde bir kalem,
Seninle başlar, seninle biter hecem.
Kelimeler yetmez bu yangına,
İçimde saklısın, hep aynı anı da.
Ve şimdi, sensizliğe sarılı şiirim,
İsyanla yazılmış son sevgilim.
Belki anlamazsın, belki de geç,
Ama her kıtada sen, her mısrada iç.
@NURAL BEKTAŞLI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz