Gün olur,
Apar topar bakarsın gökyüzüne,
Cebinde sadece bir kalem
Ve kırış kırış olmuş bir kağıt...
Yürürsün göğe bakarak;
Ay,güneş ve yıldızlar
Bir başka gülümser yüzüne,
Sanki bir yol vardır önünde
İstikamet masal perilerinin ülkesine...
Ve sonunda yol biter,
Kağıt biter,kalem ise yalnızca susar...
Bir bakarsın ki gün biter;
Denizin mavisiyle buluşan şu güneş,
Umuda gebe kalmış
Feryatları yazar,bir de figanları çizer...

Gün olur,gün biter,
Mektuplar bir taşın kovuğunda kalır...
Aşk biter,sevgi biter,
Bir kağıt parçasından geriye
Yalnızca tarihler kalır...

Gün olur,
Sessizliğin izi vardır yüzünde
Bir kale yamacında yalnız başınasındır...
Kulağında hüzünlü bir müzik çınlar
Şu dalgalar,rüzgarlar,martılar,
Belki de şarkıların,mektupların
Ve yarım kalmış dizelerin sırdaşıdır...
Gözünden yaşlar dökülür süzüle süzüle,
Feryatlar,figanlar etsen ne çare ki
Postacı güvercinler civarda mıdır...
Seni duyan,sana yalnız şahit olan
Şu kayalıklar boyu uzanan Cilvardadır...
Ve gün biterken ardından
Güneşin belki de son vedalarıdır,
Şu son satırlar,Cilvardada yazılmaktadır...

Gün olur,gün biter,
Mektuplar bir taşın kovuğunda kalır...
Aşk biter,sevgi biter,
Bir kağıt parçasından geriye
Yalnızca tarihler kalır...