İnsan derler,
Diline kötü sözleri pelesenk edene de,
Tatlı dille yılanı dize getirene de...
Yine insan derler,
Nice soydaşının kanıyla beslenene de,
Nicesine kol kanat gerene de...
İnsan derler Efendim,
Yalnızca bugünü bilene de,
Dünü,bugünü ve yarını bilene de...
Günler geçse de yıllar bitse de
Herkes aynı şeyi söyler,
Lakin biri insandır,öbürü beşer...

İnsan olalım,insan kalalım,
Zaten Yunus olmak ne haddimize...
Yater ki beşer olmayalım,
Zira bir deri parçasının kukladan farkı ne...

İnsan derler,
Yalanı cebinde rüşvet edinene de,
Derinlerdeki vicdanının sesini dinleyene de...
Yine insan derler,
Nicesini esarete mahkûm edene de,
Nicesine adaletle hükmedene de...
İnsan derler Efendim,
Duyguları sömürüp umut vadedene de,
O umutlar için mücadele edene de...
Habil’le Kabil’den beri bu böyle sürmekte;
Kimisi on yedi’nin sırrına erer insan olur,
Kimisi on’lara aldanır beşer olur...

İnsan olalım,insan kalalım,
Zaten Yunus olmak ne haddimize...
Yater ki beşer olmayalım,
Zira bir deri parçasının kukladan farkı ne...