Süklüm püklüm bir balıkçıydı işte,
Yılların çilesini biriktirmişti alnında
Çizgiler halinde kırış kırış...
Yaşarken hatırlamayı
Hatırlarken unutmayı
Hiç becerememişti aslında,
Ve sadece gölgesini bırakmıştı avluda
Duvarlarda karış karış...
Artık sineye çekilme vakti gelmişti,
Ve oltasını atmıştı suskunluğa
Çığlıklar kapış kapış...

Süklüm püklüm bir balıkçıydı işte,
Gecenin sessizliği çökmüştü
Kan gölüne dönmüş gözlerinde...
Hep ertelemişti belki de
Haykırırken göz yaşı dökmeyi,
Gözyaşı dökerken sevmeyi,sevilmeyi
Veyahut nefret etmeyi...
Lakin artık atmıştı oltasını
Bir daha ertelememek üzere,
Kağıttan bir gemi yapmıştı
Yarından düne,dünden bugüne...

Süklüm püklüm bir balıkçıydı işte,
Belinde yılların kamburu
Üstünde ter,kan ve gözyaşı...
Elini ayağını çekmiş miydi hayattan,
Ya da avluda mı bırakmıştı
Geçip giden yıllarını...
Hiç anlayamamıştı aslında
Ölmeden evvel hayatı sevmeyi,
Sadece biriktirmişti kan çanağında
Yaşamadan evvel binlerce kez ölmeyi...
Ve oltasını atmıştı son kez
Seyreylerken suskun mu suskun denizleri,
Bir tebessüm belirmişti ilk ve son kez
Ve yine bilememişti,
Ölmeden evvel yaşamının son demlerini...