1
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
350
Okunma
Ey geçici olan
Rüzgâr savuruyor seni yokuşlardan
toz ve taş, çıplak ayaklarınla karışıyor
Sen suya bakıyorsun
kendini arıyorsun gölgeler arasında
Kendini tanımak
Bir dağın sırtında yürüyen koyunlar gibi
ağır ve sessiz
Çıkıyorsun yukarı
bir söz bırakıyorsun ardında
bir nefes, bir sızı
Sorular düşüyor göğe doğru
cevapsız kalıyor hepsi
Yaşamın anlamı, yoldur
_Hangi yoldur bu?
Tütün kokulu bir sabah mı
rüzgârda savrulan beyaz bir tül mü?
Gözlerinle dokunamadığın bir ufuk
Ama yoldaşların var
Serçelerin sabah duası
bulutların gölge oyunu
ve annenin elleri kadar eski bir dua
Ey geçici olan
Sonsuz bir şarkıya dahil edilmek için
sana düşen yalnız bir adım
Taşın gölgesine sığın
bir kez bile olsa durmadan ağla
Sonra yürü
yine yürü.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz