Şimdi dönüp gelsen,
Aynı olur mu?
Çektiğim acıların hesabı ne olacak?
Sevginin bittiği yerde saygı olur mu?
Yanan bu yüreğin ateşi nasıl soğuyacak?

Kaç gece uykusundan geçti gözlerim,
Cevabını aradım zifir ayazlarında.
Hıçkırığa karıştı tüm o sözlerim,
Bağır çağır dillenen gece avazlarında.

Yüzleştim korkularımın dehlizinde,
Kayboldum karanlığın sığ denizinde.
Bir şişeye akıttım gözyaşlarımı,
Savruldum fırtınanın sesinde.

Artık anlamı yok boş vaatlerin,
Akrebini söktüm tüm saatlerin.
Kendimde bile bir ömür uzaklaştım,
Esiriyim içimdeki gelgitlerin.

Çok uzak artık gönül kıyılarım,
Umutlarım bir enkaz, harabe.
Daha acıtmıyor bu acılarım,
Şimdi her şey bir bahane.

Bundan sonra gelse ne olur bahar?
Ben karakışların tutsağıyım.
Dökmüş tüm renkleri sonbahar
Ben yalnızlığın artık kör destanıyım.