1
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
422
Okunma
gülümseyince
kuşlar yağmur taşır
gamzelerime
merhametten maraz doğar
ödedikçe artar suyun diyeti
susadıkça içer,
içerler kanımı
içsinler,
doymasalar da
bırak içsinler
…
sağım soluma şaştı
güneşe açtı gün
gökten düşer gibi
çocukluğum tuttu
ağladım
canını okuyasım varken
hudutların
oturdum elma soydum
değiştirip kıtaları
bir ben bir sen
oldun mu
saçlarım uzarken böyle
şefkatinin ellerine
kadim bir suçtur
ant içtim kesemem
…
/ikiye ayrılır insanlar
iyiler ve kötüler
dünya çemberinde
oturdu mu yerine
piyonlar, filler, atlar, kaleler, vezir ile şah/
Sude Nur Haylazca
(Vaha Sahra)
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz