Yıldır kalemi, dorut divittten
Kehkeşansız dağdağanın ikbalinden kopan
Pusatın gönlü tazelediği hecesin sen
El kıyısında dile vurmuş
Girdabın nefesiyle diri ve taze
Henüz doğmamış düşlerinle
Kahramansın sen
Şakaklarından gül kopsun mavi dolsun sakalına
Erisin kara gece ve posta katarı
Çeşmeden süzülsün gökbörü
Ay ışığını öperek büyüsün kelebekler
Kadınlar su gibi olmalı rüyalara doğru
Gül küsmeden lale incinmeden
Bahara koşmalı yasemenler
Eresin gökyüzüne bana kuş kanadı gerek
Ihlamurlar altında çeyrek bakışlı dakikalar
Kalbimde huşu içinde dursun sarı güvercinler
Yazmandan akıyor iki cümle hasret
Boğuyor beni kara yazısı daktilonun
Eğilmeden gönlüme razı olamam
Mana senin gönlünden geçen kara melodi
Kalenin burcunda güneşi öp
Yurdu selamlasın radyolar
Merdiven mozaik ve doksan kokar seksene doymuştur çünkü
Müşkül olmam aşk içerim çünkü
Virane olmak ne doğrudur
Dürüstlük kervanında
Feryat eden maviyi tut, ben yoldum sakalımı
Hangi türkü radyonun soğuk telinde
Güvercin sıcaklığında
Şimdi az ötede uyuyan güldeste
İki nazım bir canım ve kader
Elimde şarkılar
Seni sormak için yazdım bu şiiri