NERDEN BİLECEKSİN SEN

Ömür sermayemi uğruna döküp
Battığımı nerden bileceksin sen?
Kokunu rüzgarda içime çekip
Tattığımı nerden bileceksin sen?

Hilâlî kaşların gergin yay gibi
Dor atın peşinde koşan tay gibi
Yıldızlar kıskanır çehren ay gibi
Tüttüğümü nerden bileceksin sen?

Sevdanın narıyla kül olduğumu
Hakk’a aşık meczup kul olduğumu
Çıkmaz sokaklarda yol olduğumu
Yittiğimi nerden bileceksin sen?

Kanayan yaremin üstüne yatıp
Hasretini kuru aşıma katıp
Bütün dertlerimi içime atıp
Yuttuğumu nerden bileceksin sen?

Ah nazlı yâr sensiz gönlüm hep yasta
Sevdaya çırağım çileye usta
Hasret yangısıyla olup da hasta
Yattığımı nerden bileceksin sen?

Yusuf’un iffeti, Osman’ın arı
Örerim kalbime sabır duvarı
Yâr sevdan gönlüme düşeli beri
Bittiğimi nerden bileceksin sen?

Şu yalan dünyada goncayken solup
Nedâmet yaşları gözüme dolup
Şu zalim nefsimin çobanı olup
Güttüğümü nerden bileceksin sen?

Çeşm-i yaşım taşar gönül bendimden
Dönmem sanıyordum firak andımdan
Sana varmak için kendi kendimden
Gittiğimi nerden bileceksin sen?

Garip Nurgül çeker vuslat hasreti
Sılam sendin yaşıyorum gurbeti
Bâde’min içine ecel şerbeti
Kattığımı nerden bileceksin sen?

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ