MAZLUMUN AHI

Benlik çırpısını kibir oduyla
Yakanlar yer ile yeksan olsunlar
Mahzun gönülleri yapmak adıyla
Yıkanlar yer ile yeksan olsunlar

Dost belleyip piskoposla hahamı
Ecnebiden alıp bütün ilhamı
Milletin kalbine nifak tohumu
Ekenler yer ile yeksan olsunlar

Haksızlığa pirim vererek susup
Adalet ipini kökünden kesip
İşçinin yaralı omzuna basıp
Sekenler yer ile yeksan olsunlar

Çıkarcılar götürürken tomarı
Yoksulun sırtına vurup semeri
Fukaranın belindeki kemeri
Sıkanlar yer ile yeksan olsunlar

Çözüm bulunamaz oldu sapkına
İffetsizin adı çıktı çapkına
Öksüzün yetimin girip hakkına
Çökenler yer ile yeksan olsunlar

Fakirin ocakta kaynamaz aşı
Garip gurabanın sızlıyor döşü
Malına mal katıp timsah gözyaşı
Dökenler yer ile yeksan olsunlar

Sabiyi sübyanı istismar edip
Vicdan gömleğini üstünden atıp
Haksızlık önünde salağa yatıp
Bakanlar yer ile yeksan olsunlar

Çaresizlik kırıyorken belleri
İntizar bürürken tatlı dilleri
Ayrık diye yediveren gülleri
Sökenler yer ile yeksan olsunlar

Nurgül der ak sütü su ile sağıp
Mazlumun hakkını cebine yığıp
Memurun işçinin boynunu eğip
Bükenler yer ile yeksan olsunlar.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ