Hayallerin solduğu sessiz bahçede
Gölgelerin sardığı bir gül soluyor
Ne fırtına siler bu karanlığı,
Ne yağmurda yeşeren bir umut var.
Tek tek düşen yapraklar,
Kurduğumuz rüya toprağa karıştı.
Rüzgarda solan renklerin yankısı,
Ağaçların arasında kaybolmuş bir masal.
Bir zamanlar canlı tonlar, şimdi gri bir hüzün
Dünün alacakaranlığında saklanıyor.
Dokunuşun bir zamanlar en tatlı melodiydi,
Şimdi bu toprak, yalnız sessizlikle çiçekleniyor.
Tek tek düşen yapraklar,
Kurduğumuz rüya toprağa karıştı.
Rüzgarda solan renklerin yankısı,
Ağaçların arasında kaybolmuş bir masal.
Sis sardı bu unutulmuş bahçeyi,
Kırık bir şafağın sessizliğinde,
Giden aşkı arıyorum hâlâ,
Ama gölgelerde kayboluyorum.
Bu sessizlikte doğa kederle ağlıyor,
Kopan dalların fısıltısı yankılanıyor.
Solup giden yapraklarda bir hikâye var,
Kalbimde saklı bir veda gibi.