Yapraklar solmuş bir çiçeğin hatırası
Aşk, soğuk bir sabahın terkedilmiş hali
Ve zaman, yavaşça kaybolan bir gölge
Sonsuza dek kaybolmuş, fakat hep hatırlanan bir duygu

Güneş ışığı, kararırken sisin ardında
Eskiden gerçek olan bir anı siliniyor
Kalbim, yıllar önceki bahçede kayboldu
Şimdi ise keder, o bahçede tek iz bırakıyor

Ah, solgun çiçekler, zarafetini yitiriyor
Tıpkı gözlerimdeki her damla yaş gibi
Her esintide izlerini hissediyorum
Yersiz kalmış aşkın ve umutsuzluğun

Alacakaranlıkta titreyen yapraklar,
Bir zamanlar yankılanan sözcüklerin peşinden
Ama fısıldayan rüzgarlar yerini sessizliğe bırakır
Gölgelerin içinde yalnız bir kalp

Her iç çekişte yapraklar eğilir
Geçmişin izleri kaybolmaya başlar
Ve renkler, zamanla solmuş bir hatıra gibi
Aşk, bir düşüşle gider ve geride tek bir anı bırakır

Ah, solgun çiçekler, zarafetini kaybettin
Tıpkı gözlerimdeki yaşlar gibi
Her esintide hissediyorum
Yersiz kalmış aşkın izini