En acısı kalbinde gizli yedi
veren bir sabır hangimiz
daha gerçek

İlk acıyla büyürmüş insan hangi zaman
Sen söylerdin dinlerdim aşkla bakıyorum bomboş
Her daldığım yer göz aşımı

Otağlar kuruldu altın orda cenkler kuruldu
Toz içimize doldu göğe sardı
Kimse bilmez görmez duymaz sandıklarımız dolusu devâ
Otağlar kaldırdı göçtü top yekûn
Ateşler yakıldı kavurdu söndürdü yağmur
Gök toza bulandı  içimde yangından arta kalan
Kül gibi buruk mayhoş soluk gri yolculuk

Ilık bir harf koydu geriye
Hepimiz içimiz kıvıl kıvıl lale
Güldür diye bir deli sarmaşık
Ha bugün ya yarın yoksa  ne
diye durduk yolun başı

Bir gün bir kitap kapağı kaldırılmış ola ki
İçinde zehir zemberek ilanı aşk
Hadi yağmur da yağsın saçların kıvırcık
Kim diyecek sana çok güzel bakıyorsun
Yağmura benzedi siyah gözleri deniz kokuyor

Ney sesi bendir ağıtı bir kadın çıplak
ayaklarında kum falı bakılmış
Sen hep o dilbaz ruhunla
Teninde gül kokan aşkı derkenar yaz bu masala



Jüli d/