1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
205
Okunma
Gözlerimde kaybolan bir zaman,
Bir hayal gibi soluk, silik adımlar.
Bir ses ararım, rüzgarla taşınan,
Ama yankısı çoktan yutulmuş yollar.
Gidenler var, dönmeyen izlerle,
Hafızamda boşluklar açan adlar.
Bir özlemin soğuk kollarında,
Düşlerim parçalanmış aynalar kadar.
İçimdeki sessiz çığlıklar,
Düşerken birer birer, sarılır karanlığa.
Gece, yüreğimin yankısı gibi ağır,
Ve gökyüzü, içimde bir türlü doğmayan sabah.
Bir zamanlar ben olan ne varsa,
Şimdi uzak, erişilmez bir kıyı gibi.
Ne geri döner, ne de unutur zaman,
Hafiflemeyen bu kaybolmuş ruhu.
Bir özlem ki hiç dinmeyen,
Bir acı ki hep derinde yatan,
Sadece sessizlikle anlaşılır,
Ve ancak sessizlikle taşınır.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz