Ey afitab sen misin bana vurgun ?
Çeşminden ağular akar bir bahçesin sen
Gülizar ehlini har alsa da sen uslanmazsın
Kibir içinde büyümüş kehribarsın sen

Etme eyleme cihanı birbirine doladığın yetmez mi ?
Kafir ettin sustuk derd ehli dedin eyvallah dedik
Gönlümüze hançeri aşkı vurduğundan beri
Senden durduk hep geri

Dırahtın meyvesini toplasa kader
Sen bırak bizi bizimle, bize biz yeter
Gelme ey meyus, gelme ey elem
Yazmıyor işte karanlığa kalem

Ey afitab sen misin bana vurgun?
Kırklanmış bir mendilim vardı
Berceste sıralanmış gençliğime
Maun bir koku bıraktı

Tabakam sarı ceketim kahverengi
Bıraktığından beri bu cengi
Aşk kokar akşamları
Çay bardağından arınır gelir nefes
Es bakalım deli rüzgar bir daha es
Geçen günleri analım olalım hoş
Yadına düşmeyen her an bomboş

Mendilimde tıkır tıkır öksürük
Bakkal İhsan gazete satar
Gökten rahmet yağar
Mendilimde can ıranır tene karşı
Bir ben var bende bana karşı
Ahım inletir yeri göğü arşı
Bana sakın bakma öyle
Suskunum yalnız geçen günlerime
Elimde sarı püskül ve beyaz matemle
Bekliyorum seni kaderimle