Bir gece serinliğinde yola çıktım,
Sırları koynuma doldurdum,
Ayaklarımda karın suskunluğu,
Yıldızların bakışları omuzlarımda;
Her nefesimde bir anı döküldü,
Her adımda bir sevda yeşerdi,
Toprağın altında bir fidan gibi,
Gözlerinle suladım içimdeki baharı;

Güneş hiç doğmadı bu sefer,
Ama senin sıcaklığın doldu içime,
Avuçlarımda biriken yağmur damlası,
Sanki senin sesinle yankılandı;
Yüreğime çizilmiş ince bir harita,
Her yolu sana çıkan sokaklar,
Gecenin karanlığında kaybolan kelimeler,
Güneşin alnında buldu anlamını;

Sessizlik, dilime yeni hikayeler fısıldadı,
Ölüm değil, yeniden doğmak vardı sonunda,
Bir kelebek kanadında taşıdım düşlerimi,
Rüzgarla savrulurken, senin nefesindi;
İçimdeki ateşi körükleyen,
Bir bahar, bir yaz, bir ömür,
Sadece sana armağan edilmiş,
Bir zaman parçası gibiydi bu ömür;

Gözlerimi kapattım,
Seninle başlıyordu her şey,
Seninle bitmeyecek bir sonsuzluk,
Bir ömür kadar uzun bir an;
Bir gül yaprağında dinlenen yorgun ruhum,
Senin bakışlarında buldu huzuru,
Ve gecenin en derin karanlığında bile,
Bir umut ışığıydı adı;

Erol Kekeç/06.10.2024/12.10/Sancaktepe/İST