o kadar çok seviyorum ki akşamüstlerini ve düşünmeyi daha ötesi yok.

Telaşında yorulmaktan dünyaya vakit ayıramıyoruz.

Iyi şiir zanzibar.

Bu gece şiirin başkentidir benim için bu şiir. Ali için de mutlaka öyle olurdu. İçinde hüzne dair kadim bir “Aklamı Sitte suskusu…

İhsan Fazlıoğlu' nun 'Kendini Aramak' kitabında şöyle bir ifade geçer: " Şiir, aklın ve vicdanın üzerinde yükselirse mûsikîye dönüşür; Varlık'ın dili hâline gelir. Aksi takdirde şiir, kumları harfler ve kelimeler olan bir çöldür."

Öyle bir şiir okuttunuz ki; uyuyan vicdanları dahi çölde vahaya uyandırır. İçimizi titreten, vicdanı olan şiirin, duyarlı yüreğine gönülden teşekkür ediyorum.

Günümün şiiridir, susuzluğumuza iyi gelen.

Sevgilerimle,

Bu şiire gittim geldim bir kaç kez. Her seferinde kilitlendim anlatının içinde ve nefessiz kaldım. Paradoksal olan kanıksadım ki sözdeki muazzam gerçekliktir ağırlığıyla beni etkileyen...

Dostojevskj der ki: "Bu dünyada hiçbir şey gerçeği söylemekten daha zor değildir, hiçbir şey dalkavukluktan daha kolay değildir."

İşte, güncemizin objektifliğini yalın bir dille anlatan, dahi bizi hikayenin bir parçası yapan özgün bir eser.

Çok çok kutluyor ve teşekkür ediyorum, değerli Şair.

Baki saygılar, sevgiler olsun.

Sinelerde onulmaz bir boşluk açmış, avuç içi kadar dünya
Öyle ki her türlü uğursuzluğuyla ne kadar biriktirsek o kadar acıtan zayıflatan hissizleştiren bir mahrumiyetle sürdürülen , üzerinden de bir türlü atamadığı kabuklu yara misali yaşamlar/ımız
Oysa Ali’yi seviyor Ömer’i özlüyoruz
Keşke bazı acıları sineye çekebilen talihlilerden olabilseydik
keşke sinemizi gerebilme şuur ve kudretini verecek bir kutsalın hamisi olabilseydik.
Hali pürmelalin en acı ve net izahını UK Başbakanı Gladstone “ Türklerin elinden gönlünden Kur’an’ı almadıkça onları yenemeyiz” sözünde görüyoruz.
Biz bu vakitlerin uluyan iniltileri,
Ali’yi seviyor, Ömer’i özlüyor, ve daha taptaze hüzünleriyle Osman’a ve Hamza’ya ağlıyoruz.

Atımızdan kurşunlandığımızdan beri yontamıyoruz yalnızlığımızı
Bu dizeler,
İsmet özel’in “önce atlarımızı elimizden aldılar…” - ne kadar haklı ama bir o kadar da acı- bir tespitini hatırlatıyor

Keşke kısa yazabilecek kadar mahir olabilseydim bende ama bu şiir öyle güzel ki bir kaç sayfa yazmak isterken burda bırakacağım.

Sanırım okuduğum beni en çok etkileyen şiirin bu oldu adeta başyapıt olmuş

Merhametin öyle güzel ki sevgili Zanzibar ondan avuç içi kadar Kufe’ye koysalar o kurak çöl yeşerir
Avuç içi kadar beyaz barbarlığa sunsak belki bir ateşkes duyarız

Çok güzelsin hep sevgim ve saygımla

üzgünüz susuyoruz ve susmak da iki dudağımızın arasında Tanrı misafiri gibi bi şey oldu artık...konuşsa hatrı kalacakmış gibi sürgülü acılara yaralı sürüngen ve dünyaya ve insana ve yalnızlığa kirpi mesafesinden, elindeki dikenlere kalbini veren milyon kere hiçlik...ve daha yığınla yılgın kümeler topluluğu...

hoş geldin zanzibar.

Zamanın nalı avuçlarımızda yankılanip parcalanıyor.


Insanlar üzerinde zamanın ve tarihsel acılariın derin etkileri başa çıkna çabası  kışisel travmalarıyla dile getirilmis ..
Her sabah her akşam üstü devasa binalar..icinde
Anlamından yoksun içsel düşünceler
harikaydi.

Gecmisle yüzleşme siiri çok basariliydi
Tebrikler

Yalnızlığın ve anlaşılamamanın yarattığı huzursuzluğu... İyice yük olmaya başladı artık bu aķşamüstleri. Tekrarlayan her kötü şeyde bizim de payımız var, geçecek demekle de geçmiyor artık üstelik. Çünkü inanmıyoruz buna. Derinlerdeki yaşama sevincimize kadar söküp kazdılar.
......

Daha çok şey var da, neyse...
Tebrikler.

Kaçıyorum hep dusunmekten ve gormekten olanları...bir anneyle empati yapmaktan korkuyorum...bir cocugun olum anini hissetmekten...evet aslinda tum dunya bi guzel dusunup susuyoruz icimizden ...
Cok iyiydi şiir
Tebrikler