7
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
637
Okunma

başa dönüyorum
bitkin kaldım yürümekten
kaderin tüzüğüne göre kederi de yaşadım
birkaç çiçek de çaldım hayattan
ve birkaç huzurla gülücük şiirden
gökkuşağından döküldü içim
göğün tüm kuşları nabzımdan uçup gidiyor
en paslı yerinden gıcırdıyor zaman
geniş olan ne varsa kendini terk etmek üzeredir
bitiyor sessizlik
yırtılan bir şeyler oluyor
bir yangının izlerinden sürünüp gelir külü ile hüznü
işte düşüm işte gerçeğim
yüzünden güz akan
defnedilmiş sevinç çığlıkları
nisanın dokusuna ters düşüyorum
tekmil veriyorum hazana
işte hikayeme zimmetli bir son
kalbim tutukluk ediyor
bölüşmek var ölümü
birkaç sahte imgeli kalabalığı
körün oğlu karanlığı ve yalnızlığı
kapı çalıyor
kapıda hüzzam bir şarkı çalıyor
belli ki ‘’hiçinci bahar geliyor ey ömrüm
gamze gamze ölüver şimdi’’
_boran