kelime haznemde tükense de
acıyı tarif ettiğim kelimeler
acısını şişeyle değil
şiirle bölüşenlerdenim ben

yazdıkça…
acımı azaltıyor ya da çoğaltıyor muyum
bilemesem de
yazmayı
içmeye tercih edip
bıçağın keskin tarafında uyuyanlardanım

lanetli bir kavim gibi taşlasa da beni
ebabil kılığında akbabalar
dört kitabın dördünde günah olanı
günahsız sevenlerden
aşkı zemzem bilip
yayan yapıldak
çöle yürüyenlerdenim

bir b/ela göz uğruna…
Azrail’in repertuarından ölüm beğenip
Hayber’de, Hz Ali
surlarda, Ulubatlı Hasan
Çanakkale’de, Seyit onbaşı gibi
yalın yürek savaşanlardanım

vurgun yemekten korkmayan bıçkın süngerciler gibi
dalıp aşkın en derinine
nefes bile almayanlardan
içinde kum fırtınaları eskise de
sevdasına toz kondurmayanlardanım

yarasını annesinden saklayan çocuklar gibi
aşkını köşe bucak saklayanlardan
dile sakız edip
kimselere çiğnetmeyenlerden
rakıya meze olmaktansa
namluya hedef olanlardanım

ateşten bir hamaylı gibi
boynuma asılı kaldı sevdam
kırk yılda bir bulduğunu
kırk yılda bile
u n u t m a y a n l a r d a n ı m