duvarlarıma uzanan buz gibi bir şubattı
içimdeki kederi oyan o sessizlik
biraz daha yurtsuzluk ekebilmek için dağıldık
terbiye edilmez bir hayatın içine,
içine biraz daha edebilmenin nobran gururunu taşıyan
bir gözlük iki kitap üstüne bir de fular olursa tadından yenmez
debelendikçe yenilmez piyasası puştluk
ederi itibar kerhanesi
olsun.
ötede
biz kuş yemeye gidelim.

geçen zamanın biriydi
biraz pişmanlık yedim
biraz şükür
o gün bugün tadı ağzımda
unutmuyorum
ne güzel ne güzel.
sanat kaygısız mesaj fırtınalı mısralar çarpıyor gözüme
müsaadenizle o zamanlardı
ve çok alçaktı yüksekler
affetmenin dağılan parçacıkları kibir uçlu
ah yalan yok ölmedim gidemedim
intihardan arta kalan
çok başarısız bir gülümseme.
müsaadenizle o zamanlardı
ve böbreklerim avucumda kuş kadar
bütün harfler tek tek yuvarlandı
kayıp bir anlamın peşinde
git gide küçülen gölgeler misali
enkaz üzerine şehir kurulmaz diyor uzmanlar
ihtimallerin musasıydı beklenmeyen
beklemedim
üstelik kimsenin yarası da değildim
tanrınınkini saymazsak
varsayılabilir alışkanlıklarımız vardı
kalburüstü masalarda desenli sohbetlerimiz
yüzümde çiçeklenmiş bir hüzün
kimsenin içişlerine olta atılmaz
zaten yakalanan da balık olmaz
bir ahtapota merhaba dersin
sonrası şefkatli bir boğulma.

bütün uyumsuzluğumla oradayım
biraz burada
dünyayı öldüremezdim
üstelik bir ceset torbasına da sığmazdı.
bazen
tamam diyorum tamam
bir dal çiçek
bir çift kanat
bir ağaç gölgesi
koynumda gidilecek upuzun yollar
aklımda unutmaklar var
yeniktim ve birdenbireydi
birdenbire kendi doğruluğumun en ulusunda
büyük bir acıydı tükürdüğüm.

geçen zamanın biriydi
her şeye inanırdım
eğilip yerden kaldıramadım kollarımda bir kas yırtılması
uzandım boylu boyunca.