Bir miraç gecesinde
Diz çöktüm seccadeye,
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım
Duamda sen vardın,
Rüyamda gördüğüm kız çocuğu ile.

Adım atacağım bir eş-dost aradım
Mevlana’nın sözlerinin tesiriyle
O dost ki, yâr-i kâdimdir bana
Gül kokan kalbiyle ilk bakıştığımızda...

Bırakmak o kadar kolay değil ki;
Bazı günler öylesine yalnız,
Bazen de hıçkırıkların esiriydim
Boğuluyordum
Derdimi fotoğraflarına bakarak anlattım
Şiirle yıkadım, gülüşünün değdiği bu âlemi
Bir gölgeyi sevmek nedir bilemezsin, Rosalinda?
Kimse bilemez...

Geçen iki yıl, iki asır oldu
Ruhumun, nar kokan hatıralarında
Şehrim olmayan şehri,
Kayboluş sebebimi aradım, durdum
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek.

Zehir nedir bilir misin, Rosalinda?
Zehir, aşkı bilir oysa
Aşksa seninle yaşlanmayı bilir...

Doğum gününden beri,
Sol yanımın kapıları kilitli
Açabilecek kimse yok, senden gayrı...

İnsan kaybolmayı ister mi, Rosalinda?
Ben istedim, sen gittiğinden beri
Kapandım bir odaya,
Ekmek ve suya talip oldum
Unuttum bu dâr-ı dünyanın işlerini
Yıktığın köprüden uçmayı başaramadım
Oysa kanatlarım, bakışlarının esiriydi...

Tesbih taneleri bitse,
Gözyaşlarımı sayardım, saydım da
İnsanın 99 adet yalnızlığı varmış
Bu yalnızlığa bir de sen eklendin,
Yüzümü çevirecek bir sığınağım kalmadı
Hâlbuki, yüzüme nur inmedi
Sinemim nura indi,
Anlıyor musun beni, Rosalinda?
Ben yalnızlığı, sen gidince öğrendim...

LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM)

(13 TEMMUZ 2024)