Hep unutmak istedim
Senden izler taşıdığımı
Sana benzediğimi görmemek için
Kırdım döktüm aynaları
Damarlarımda kanın dolanıyor diye
Can yorgunu uykular biriktirdim gözlerimde


Biliyor musun
içinde sırf sen varsın diye sevmiyorum
Bu şehri


kimbilir belki az önce geçtin bu sokaktan
Az önce indin
Bindiğim dolmuştan
Seninle aynı havayı solumaktansa
Nefes almamayı diledim çoğu zaman



Hatırlar mısın başım kiraz ağacına değerdi omuzlarında
Bütün incilerim dökülürdü yerlere
Sen kirazları toplardın
Ben de gülücükleri eteklerime


Aynı göğün altında yaşıyoruz
Ellerimiz birbirine değmeden
Sıcaklığımızı hissetmeden
Sahi en son ne zaman sarılmıştık
Ne zaman korkusuzca uyumuştum kollarında
Ne zaman başımı göğsüne dayayıp
Kokunu çekmiştim ciğerlerime
Saçlarım karışmıştı nefesine



Sensizliğe güzel alıştırdın
Kurduğum o heybetli hayalleri siyaha boyayarak

9 mum vardı masamda
Onlar ateşe hasret kaldı
ben sana
Yavaşca indirdim gözlerimi pencereden
Hiç var olmamayı diledim
Küçücük yüreğimle hayatı sorgulamak ne haddimeydi
Annemin kollarına atıldım
Bütün hatıraları sonlandırdım o an


Bu şehir ve sen
İçimde öldü


Bugün yaşım 19
Ama 10 yaşındayım

Ondan  öncesi yok .



Meryem Ayan