Bir başına savaşır, fakir bir anne,
Çocuklarını büyütür zor zamanlarda.
Gözlerinde umut, yüreğinde yangın,
Yoksullukla savaşır, bin bir zorlukla.

Sabahın erkeninde, kalkar yorgun beden,
Küçük elleriyle çeyiz gibi örer düşler.
Aç karnını bastırır, sevdiklerine yemek,
Acının yükünü taşır, sessizce tek başına.

Gün geçer, gece gelir, yine hüzün dolu,
Çocuklarının uykusu, yüreğinde bir yolculuk.
Kıvrım kıvrım dertler, sarar bedenini,
Gözyaşları sessizce akar, gizli bir nehir gibi.

Bakar etrafına, yıldızlara bakar,
Umutla dolu gözlerle dua eder geceye.
Bir umut, bir hayal, belki bir mucize,
Fakir bir annenin duaları, sessizce yükselir gökyüzüne.

Çocuklarına sevgiyle bakar, onların yüzünde umut görür,
Güçlü olmak zorundadır, çünkü o bir anne.
Gözyaşları arasında gizlenmiş bir kahraman,
Fakir bir anne, acılarla dolu bu hayatta.

Dualarıyla yükselir, gökyüzüne doğru,
Fakir bir annenin sesi, yankılanır sonsuzluğa.
Sevgiyle büyütür çocuklarını, yüreğindeki ateşle,
Fakir bir anne, acılarla dolu, ama sevgi dolu bu dünyada.

Bahadır Hataylı/24.02.2024/Sancaktepe/İST