0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
282
Okunma
Dingin sularda yansıyan ay ışığında,
Yalnızlıkla baş başa kalmış bir çocuk,
Karanlıkta yürür, yıldızlar eşlik eder.
Gecenin sessizliği onun tek dostu.
Toprağın yumuşaklığı ayaklarının altında,
Rüzgarın şefkati saçlarını okşar.
Ormanın kollarında huzur bulur,
Kuşların melodisi ruhunu sarar.
Ağaçlar ona arkadaş, dağlar kardeş olmuş,
Gökyüzü ona sevgiyle gülümser.
Doğanın kucaklayıcı kucağında,
Yetim kalan yürek huzur bulur.
Her dalda bir hikaye, her çiçekte bir sır,
Doğanın büyülü dünyasında kaybolur.
Yıldızlarla konuşur, rüzgarla dans eder,
Doğa ile birlikte, yalnızlık onun için yok olur.
Yetim kalmış çocuk, doğa ile kardeştir,
Onunla birlikte huzur bulur, sevinçle dolup taşar.
Dünya onun oyun arkadaşı, dostu,
Doğayla iç içe, yaşamın anlamını bulur.
Bahadır Hat./22.02.2024/Sancaktepe
5.0
100% (1)
