Bir akşamüstü,bir deniz fenerinde;
Yorgun bir kalem,
Ve maviliklere karışmış dizeler...
Sanki kalemin hayallerini çizdiği,
Dizelerin ufukta yol aldığı o son gece,
Denizin dalgası vurur,apansızca sahillere...

Bir akşamüstü,
Dalgaların sesi çınlatır kulağımı,
Acı bir çığlık misali dizelerimde...
Sanki apansızca katledilmiş hayaller,
Bir deniz fenerinde,
Bir de şu dalgaların sesinde...

Bir akşamüstü,
Gölgemin bile benden kaçtığı o vakitte,
Sadece oturmuş izliyorum;
Bir deniz fenerini,
Bir de aynadaki o yorgun gözleri...
Yazıyorum işte;bir denizi,bir de geceyi,
Koca bir yalnızlık misali dizelerimde...

Bir akşamüstü, bir deniz fenerinde;
Rüzgar son şarkısını söylüyor,
Denizin ay ışığına hasret kaldığı şu gece...
Ya da şu apansızca vuran dalgalar,
Belki de son nakaratını fısıldıyor,
Bir deniz fenerinin ışığında...
Belki de hayaller yarım kalıyor,
Gölgelerin bile kaçıştığı şu zamanda...