6 ŞUBAT…..
Unutmadık unutturmayacağız….🥲🥲

ISIT ELLERİMİ ÜŞÜYOR ANNE

Kıyamet mi koptu bu ne figandır
Etrafıma baktım her yer kurgandır
Annemin naaşı bana yorgandır
Üstümüze beton düşüyor anne
Isıt bedenimi üşüyor anne

Gözümü açınca toz toprak doldu
Minicik bedenim morarıp kaldı
Bir tıkırtı duydum babam mı geldi
Makineler mezar deşiyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Neden susuyorsun çıkmıyor sesin
Gelmez oldu artık ılık nefesin
Sana mezar olan beton kafesin
Altında ciğerim pişiyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Babama seslendim cevap vermedi
Abime bakındım gözüm görmedi
Beş gündür ağzıma lokma girmedi
Zannettim ki hava ışıyor anne
Isıt ellerimi üşyor anne

Ayağım kıpramaz, kafam kanıyor
Bedenim gövermiş içim donuyor
Gözlerimden tolu tolu iniyor
Kirpiğimden seller taşıyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Birgün daha uzattılar tatili
Tuz buz olmuş evimizin hatılı
Bu kolon mu Hiranur’un katili
Olanlara aklım şaşıyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Azrail kapıdan içeri girdi
Ağlayı ağlayı bir selam verdi
Hepimizin tek tek adını sordu
Herkes bir tarafa koşuyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Çığlıklar tükendi, feryatlar sustu
Tükenen umutlar sesini kesti
Başımızda ölüm rüzgarı esti
Hayat tek celsede boşuyor anne
Isıt ellerimi üşüyor anne

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ