0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
336
Okunma
Vebal
Yalnızlığıma içiyorum,
Aslında seviyorum bu namussuz yalnızlığı...
Ağlatmamak lazımdı yüreği,
İşi değildi,
Harcı hiç değildi sevmek...
Taşıyamazdı gözyaşında birini...
Sevmek vebal taşırdı,
Senin ise hiç yüreğin yoktu.
Bitmez bahanelerine sığınıp gidecektin.
Rezervesi yapılan yürekte ikamet edilmiyor.
Ne ikramı kabul oluyor,
Ne de yapmacık gülüşlerden ev oluyor...
Sen hep evsiz ve neşesizsin adam!
Sarıdan kırmızıya dönerken,
Geçtiğin yaya geçidinde eziliyor hayatın her gün...
Amansız hastalık olan verem illeti ile tükürüyorsun yüreğini...
"Tamam, bitti" dediğin yerde
"Merhaba" diyor yeni bir acıya güneşin.
Sen kısacası busun.
Merhaba sevdiğim çaresizliğim...
Merhaba yalnız bir günümü bırakmayan vefalı dertlerim...
13/01/2023
Yunus Yaşar
5.0
100% (2)
