HASRETİ DİLİME DOLADI GURBET

Yirmili yaşlarda çıktım sılamdan
Ayrılıkla beni beledi gurbet
Ömür takvimime kara kalemden
Aylara yılları uladı gurbet

Yalnızlık bağrıma oturup durdu
Gönlüm memleketli hayaller kurdu
Ozan olup yazdım vatanı yurdu
Hasreti dilime doladı gurbet

Yad ellerde bitti baharım yazım
Ağyara geçmedi niyazım nazım
Kendi toprağına el oldu kızım
Firkat bıçağını biledi gurbet

Ne dezzem ne bibim ne emmim kaldı
Anamı babamı toprağa saldı
Tüm umutlarımı elimden aldı
Kader süzgecinden eledi gurbet

Para iken pul eyledi akçemi
Hicranla doldurdu gönül bohçamı
Ak güllerle dolu sevda bahçemi
Ayrık otlarıyla taladı gurbet

Altı Şubat depreştirir derdimi
Yerle yeksan etti benim yurdumu
Gömüp on binlerce masum ferdimi
Kara topraklara buladı gurbet

Harına da Garip Nurgül harına
Umudun tükendi dünden yarına
Merhem fayda etmez gönül yarana
Çeşmini kan yaşla suladı gurbet

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ