0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
316
Okunma
Sen gül, sen gülünce baharda açan çiçekler intihar edecek.
Hoş bir armonisin, kalabalık karanlık, sürekli seni dinleyecek.
Uyumuyorsa gün, yıldızları göremiyorsun diye gök yüzünü körlükle suçlama.
Soğuk naneli limonatam, beni ferahlığın mahvedecek.
Kaç devir eskitsem, her açılan çağda sana doğar sana ölürüm.
Bu iplik düğümü değil ki koparıp kaçalım dünyadan,
bu berbat, zalimce kilitlenmiş, acımasızca örülmüş demirden halkalar,
Düşünsem seni kesilir, kalksam zincirlerle dövülür yokluğum.
Sen gül, sen gülünce kumrular sevmeyi öğrenecek.
Sen ağla, çok ağla, sen ağlayınca toprak rahmete erecek.
Enes İLHAN
5.0
100% (2)
