Silinir

Silinmez dediğin her şey silinir elbet…

İlk önce çocukluğun,
Mahallen, ilkokulun,
Ortaokulun, çocukluk arkadaşların,
İlk aşkın,
Karşı komşun Serpil abla ve
Dünyalar güzeli kızı Ayten bile silinir.

İlk bakışmalar,
Dağ gibi yüreğini yakar da silinir.
Gençliğin,
Kumral saçların,
Ateş gibi yanan bakışların,
Çabaların,
Koşturmaların,
Parkta manitanla
Elele tutuştuğun zamanın gitmesini istemediğin
Anlar da silinir.

İlk işin,
İlk evi terk edişin,
“Büyüdüm ben anne baba" deyişin bile silinir.

Sınıf atlayışın,
Üniversiteye başladığın,
Yollukla nasıl savaştığın,
Otobüs bileti parası bulamayışın,
Paramparça dikiş tutmayan,
Tamire verdiğin ayakkabıların da silinir.

"Gel teskere gel" dediğin o günler de yok olur, silinir.

İşe o ilk başladığın anlar,
Belli bir zümreye ait olacağın günler de silinir.

Sevdiğin o kadının telli duvaklı hali,
Hiç bitmeyen sevdan da silinir.
Ayrılıklar başlar,
Öldüğünü sandığın günler de silinir.
Yaşının Kemal’e erdiği sabah,
Kahvehaneler,
Dost muhabbetleri,
Ve ’seni asla bırakmam, bırakamam’ diyenler de silinir.
Diploman,
Oluşumun,
Dinlediğin şiirler,
Şarkılar,
İşte onların da hepsi silinir.

07/10/2023
Yunus Yaşar