„ Sevgili okurlarım, hiçbir mazeret kabul edilemez, şimdi Akbelen Ormanı’nı korumak işimiz olmalı, kendimiz için, dünya için, torunlarımız için!
…
Ne demek istiyorum açıkça söyleyeyim, öyle sosyal medyadan “Akbelen yanındayız!” diye yazmak yetmez, Akbelen’de, İkizköy köyünde olmalıyız. Bu yıkıma karşı tıpkı Gezi’de olduğu gibi inatla, cesaretle karşı çıkmalıyız. Partilerinden umut kesenler için işte yeni bir çoban ateşi yakma zamanı. Belediyelerin bölgeden araç kaldırmaları yetmez! Orada direniş çadırlarına ihtiyaç var! Ekmek ve suya ihtiyaç var! İçme suyu pahalandı diyorsunuz. Nedeni ne? Hangi su havzaları kimlere satıldı? Gıda pahalandı diyorsunuz, Iğdır, Suruç, Harran ovaları İsrail’le satıldı ve dönümlerce verimli toprakta maliyet çok yüksek olduğu için tarım yapılamıyor, kooperatifleşme tu kaka yapıldığından beri köylüler bu toprakları satıyorlar, her yer uyduruk beton binalarla doldu.
Dostlarım kısaca farklı bir işgal zamanları yaşıyoruz, emperyalizm bu ülkeyi ele geçirmek için 19. yüzyılın sömürge sistemlerini devreye soktu. Ve benim iddia ettiğim gibi Türklerin DNA’sı çözülemez lafı çoktan rafa kalktı. Belli ki ülkemizin DNA’sını çözmüşler ve “Bunları kurbağa yöntemiyle alıştıra alıştıra ele geçiririz” demişler. Ele geçiriyorlar da çünkü bizim Osmanlı tarihini bizden daha iyi biliyorlar, haini çok bu ülkenin!
Yaykıl köyündeki direniş çadırında doğan kedinin adı: DİRENİŞTİ.“ (Sayın yazar Işıl Özgentürk‘ün
30 temmuz Pazar günki Cumhuriyet Gazetesi’ndeki köşesinde yayınladığı „DOYMAK BİLMEYEN LANETLİLER!“ adlı yazının sonundan aynen alınmıştır. Yazının tamamını okumanızı öneririm.)