1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2850
Okunma
"- Elveda, Dostum Fatih!"
Saygısızlığımı bağışla, Hünkarım.
İnsan olduğumdandır.
Müptelasıyım onun.
Sağol, salmışsın bana
Muharrim Yahya ve
Şeyh-ül-islam Hayri Efendi’yi.
Veda’na şükran!
Ayrılmadan önce Huzur-u-Hikmetinden.
İzninle birde
Vefa’da Boza içip, Hor-hor yokuşunu tırmanacağım.
Laf aramızda,
soran olursa orada;
"- Bu Kara Zurna Kulun’da kimdir?"
Diye.
"- Hiçkimse."
De.
Bu hem "Hiç" anlamına gelir, hemde "Kimse"
Dündenberi ben,
üç Vatandaşlı’yım artık;
Biri Türk,
biri Alaman,
şimdi de Fatih’li.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz