Alışıyorsun, alışıyorsun işte
Nasıl ya diyorsun? Öyle mi oluyormuş ?
İnsan yemek yemeğe devam ediyor,
Gezip dolaşmayı sürdürebiliyor muymuş?
Zoruna gide gide alıyormuşsun o nefesi...
Gülmeyi unuturum sanırken,
ansızın bir bebek gülümsemesine takılıyor gözlerin ve hayat devam ediyor dercesine sen de gülümsüyorsun
Bir daha görmek istemem dediğin yerler gidince anlıyorsun ki sana en çok nefes olan yerler olmuşlar
Deniz’in sesi, doğanın sessizliği...
Alışıyorsun, alışıyorsun işte
Hatırına geldikçe gözleri, bakışı, gülüşü, sesi
Bıçak saplar gibi kalbe, gelir akla sözleri...
Alışıyorsun, Alışıyorsun işte
Kalbinin her yerinde onun sevgisi
Aklında hep onun Gözleri
Alışıyorsun ve anlıyorsun
Bu hayatta sevgiden daha kıymetli hiçbir şeyin olmadığını
Bir kucak dolusu sarılmanın,
tüm zenginliklerden değerli olduğunu
Doya doya gülmek için bugünden başka zamanının olmadığını
Anlıyorsun ve istemesen de alışıyorsun işte...
İyi ki doğdun Canım Ablam,
Huzur içinde uyu,
Kalbimin en derininde, o güzel neşeli sesinle hala yaşıyorsun,
Sen benim ruh ikizimsin ...