Sonra sen geldin...
Mevsimlerin dörtten fazla olduğunu öğrendim.
Günleri saymayı öğrendim, ellerini tutmak için.
Şarkılara takılı kalmayı, insanlara dikkat etmeyip, ilk önce seni, sonra seni, en son olarak da yine seni düşünmeyi öğrendim.
Bakışlarının fotoğrafını çekmeyi, sonra o fotoğrafı içime ASmayı öğrendim.
Sonra sen geldin;
Gelmenin bir insan için ne demek olduğunu da öğrendim.
Sonra seni düşünürek kurduğum hayallerin konuştuğunu duydum.
Bir şehrin, bir insan tarafından ne kadar güzelleşebileceğini senin yanında öğrendim.
Dünyanın yarısının yanaklarına sığdığını gördüm, sen gülünce...
Masa da unuttuğum bir hırkayı ne kadar önemsediğimi fark ettim, sana sarılıp sen koktu diye.
Onun üstünde kokun olduğunu hatırlayınca, senin için dünyanın en hızlı adımlarını attığımı da öğrendim...
Sonra sen geldin işte;
Geçmişte yaşadığım her şeyi unutmak istediğimi fark ettim,
Sırf kalbim gibi aklımda ’SEN’ ol diye.
Ellerimin İlk defa terleyişini öğrendim, ellerini sımsıkı tuttuğumda .
Yanında, hatta ve hatta baktığın bir insanı özlemenin ne demek olduğunu seninle öğrendim.
Sonra sen geldin;
Göğsünde uyuyup, kokunu içime çekip seninle birleşmenin verdiği mutluluğu öğrendim...
Sonra sen geldin işte ;
YaşanılASı en güzel duyguların seninle var olduğunu öğrendim..
Sonra sen geldin;
İyi ki geldin gün’eşim...