İçinden sağ çıkmak istemediğim savaştın sen.
Ve o kadar çok darbe aldım ki buna rağmen,
Dizlerimin üzerinde hala sensiz yaşlanıyorum.
Sana dair hayallerim vardı,sana dair biriktirdiğim şiirleri avucumda buruşturup ağlıyorum.
Ağlarken seni düşünmek,
Dokunulmadan işkence görmek gibi...
Dalgalar kara parçalarına söverken,
Ben parmak uçlarımla gökyüzüne seni çiziyorum.
Karşımda küstahça parlayan iki yıldız gözlerin gibi...
Şimdi, düşlerimdeki hangi intihar seni son kez görmeme neden olabilir ki?
Sitem eden şiir dizelerimin ardında pusuya yatıp
Seni aynadaki yüzünden daha çok özleyen biri var
Ve bıraktığın yerde ölesiye duruyor hala.
Ayak izi bıraktığın yerlerde sabahladığım gecelere lanet olsun.
Hiçbir karanlık seni dizlerimde uyutmadı.
Bazen değer mi yani,değer mi kirpiklerini mahveden yaşlara diye soruyorlar...
PEKİ SİZ HİÇ RUHUNUZUN GİDİŞİNİ İZLEDİNİZ Mİ ?
Bu yüzden değerdi.Anlam yüklü dudaklarına son kez dokunmadan ağlayarak titriyorum,
Titreyişimin nedeni ne sağanak yağmurlar ne de yalancı sonbahar...
Anlıyor musun? YOKSUN.
Yok oluşun tüm kente küsüp, sessiz kalışlarımın sebebi.
Bu gece tüm intihar düşüncelerini,
Özgürlüğün ellerine bırakıyorum.
Vakitsiz peydahlanan yalnızlığımın
Umutsuzluğuna aldırmadan hala benimsin gibi mutlu olmanı diliyorum.
Aslında ben her gece onunla uyuman uğruna ömrümü ömrüne feda ediyorum.
Aldanma sakın, gidişine çok sövüyorum,
Hiç duymadığın küfre iten kelimeler biriktiriyorum tozlu raflarımda.
SONSUZLUĞU VAAT EDİYORUM SANA...