Ben seni ;
Örselenmiş bir yürekle sevdim
İncinmiş duygular, güvensiz bir kalple sevdim.
Ben seni ;
Kendime dönmüşken, yalnızlığı yüceltirken, acıyı kutsarken sevdim.
Ben seni ;
Aşka tövbeliyken, ’vebali boynuma’ dedim,
yeminimi bozdum da sevdim.
Ben seni;
’ korkuların canı cehenneme’ deyip,
yeniden kırılmayı göze aldım da sevdim.
Ben seni ;
Oluru yokken, imkansızken,
O bildik inadımla, sonsuz aşka inandım da sevdim.
Ah sevgili ;
Bilmiyorsun,
Şu yalan dünyaya, şu sahte aşklara inat çok sahi sevdim.
Ben seni;
Bu güne kadar seni sevmeyen herkesin yerine sevdim,
Sevgim ikimize de yeter dedim, Yetmedi...
Daha iyi, daha farklı, daha güzel olmana gerek yok,
Sana sarılmayan herkesin yerine sarılır ;
Dünyada kimsenin kimseye olamadığı , olamayacağı kadar ev olurum dedim ve sevdim,
Sen gülümse, ben varım artık dedim,
Sevgisiz kaldığın her anına milyon sevgim var,
Annenin yaşattığı sıcaklığı ve sevgiyi sonsuz yaşatırım
Sevilmediğin her şey yerine sana herkes olmaya açık bir göğsüm,
Ağlayamadığın her omuzun yerini dolduracak bir omuzum var dedim de sevdim.
Sana sende olan her güzelliği anlatacak kadar çok kelimem var.
Gözlerin bana baksın, korkma ben varım dedim,
Korktun, ben yok oldum...
Şimdi sen sadece gülümse,
Bütün vebali benim boynum’a...