Jorge Amado’ya


plealar kök salmalı
latin gecelere..

meşaleler aydınlatmalı
tropik ormanları
arada bir yağmur yağmalı
vetiver çiceği yolmalı
özgürlük için.

bir çığlık
ve cebel

karangu meşaleleri.

iklimler nem vermeli
güneyli alev kıyılarına
yüzün dönmeli
rüzgâr durmalı.

ve lobos’un ezgileri..


kötü tanrılar donmalı
dans eden mızrakların
zehirli uçları
bir savaş narasına dokunca

s.j.perse okununca.

’soluk genişleten saf rüzgarlar
duygu kabilemin yağmur düşleri
kavun çekirdekleri/poyraz topraklar/palmiyeler..
eğmecinden sevi yolduğumuz gezgin ormanlar
ve önümüzde bir bir rükû’ya varan güneşler..’


(bahia’da SEVİL)