Neden? Acaba neden?
Bu müthiş varlık insan
Parçalıyor atomu, seyreder kainatı,
Yaratanı bulamaz!
İrdeliyor dünyayı, yorumluyor hayatı,
Amma yine inanmaz.

Devam eder aramsız,
Bulakların akışı.
Hayat verir güneşin,
Enerjili bakışı.
Mest eyleyer alemi,
Çiçeklerin kokuşu.
Her şey vazifesinde
Birceciği dayanmaz
Bakıp ince nizama,
Fakat insan uyanmaz!

Suların şırıltısı,
Yaprağın hışıltısı,
Lepelerde raqs eden ışığın ışıltısı
Baş döndüren güzellik ruhumuzu okşayan
Bakıb da görmeyenler
Eşsiz güzelliklerin sahibini yok sayan.

Arılar vızıl-vızıl
Çiçeklerden bal derir.
Ağaclar meyve sunar,
Koskoca bir tabiat
Ancak bize çalışır
Binbir çeşit bar verir
Düşünmez insanoğlu
Niye her şey bizlerin
Zövk-ü ihtiyacını karşılar mahiyyetde!
Her şey anlaşmış gimi, müthiş müavinetde!
İnsan için çalışır,
Ara vermez,
Usanmaz,
Niye insan inanmaz!?

Niye meme süt verir
En özel resept ile
Herhangi alakasız
Bir kimyasal vermezki
Niye insan görmezki?!

Hayvanın ilmimi var
Etinin terkibini
Benim ihtiyacıma bakıbta uyarlasın
İsti yünüyle bana bir libas ayarlasın!
Onda ey insanoğlu!
Varlıklar arasında müthiş yardımlaşma var
Amma kesin bilirim
Hiç bir mahlukat ile
İhtiyaçlarım için
Ne bir kontratım var, ne bir razılaşma var!

Onda ey insanoğlu!
Kor olma hakikata!
Seni kim yaratmışsa
Kim bilirse midenin bin cür ihtiyacını
Ona hitab eyleyen alem onun eseri
Gezib durma serseri!

Guya insanoğluna kainatın borcu var!
Sanki her şey sıradan
Bu şekilde olmalı!
Yaz yine de gelməli,
Güneş yine doğmalı...
Bes ne için, ey insan!?
Yaratmışki yaratan?
Bu eşsiz kainatdan
Yokmu onun muradı?
Allah azze və celle
Tanımazsın bu adı!