Saçlarını okşarken sevgilinin;
Aynı anda gözlerinin derinliklerine bakabilmek ve ona seni çok seviyorum diyebilmek, çokluktan tekliğe erişmek değil mi?..

Rabb ’ine dua ederken insanın;
Biranda aklının bedenini terkedip, kalbinin tüm benliğine hakim olması, çokluktan tekliğe ulaşmak değil mi?..

Parktaki bir bankı, kendisine yuva yapmış bir evsizin;
Gözlerinde hiç bitmeyen umut ışığı ve aç kalmaktan ya da hasta olmaktan hiç korkmayışı, gökyüzü ile sarmaşdolaş uyuyuşu, çokluktan tekliğe ulaşmak değil mi?..

Martılar, uçsuz bucaksız maviliklerde süzülürken, aynı zamanda kendi hikayelerini de yazarlar.
Her martının hikayesi farklıdır, tıpkı insan gibi;
Ama, özgürlüğe duyulan istek, hep aynı değil mi?..

Çokluktan tekliğe erişmek sence nedir, güzel kardeşim?..

Üzüm tanesi, bağlandığı salkım ve salkımın tutunduğu asma;
Hiç ayrılmayacakmış gibi sanki, birbirine aşk ile bağlı değil mi?..

Doğada, görmeyi bilen gözler için her iş, her oluş aşk ile...

Sakın ha kırma, aşk ile atan hür bir kalbi, bunun hesabını asla veremezsin, güzel kardeşim.

Çokluktan tekliğe, ancak "Aşk" ile ulaşılır, bence.

Aşk; tüm kainatın mutlak hakimi olmalı.

Sanırım, Tanrı ’nın insandan beklediği, tam da bu, güzel kardeşim.

Cahit Fıkırkoca
19.06.2023, Ankara