Uzaklardan çok uzaklardan
Bir ağıt çalındı kulaklara
Sanki Aşık Veysel ’in sesiydi
Ta derinlerde, en derinlerde
İnsan kalan bir yerleri yakıp, kül etti
Dünyadan hızlı dönüyor başım
Kaynayan kazan gibi içim
Çok kızıyorum, hem de çok
En çokta, her şeyin bir dengesi
Bu dünyanın bir düzeni var diyen
Dengesizlere kızıyorum

Ne dengesi, ne düzeni
Yıkılsın, bozulsun bu dünyanın yörüngesi
Bitmeyecekse eğer, şu gariplerin çilesi

Bak dostum
Servetime servet katacağım diye
Kasma o kadar kendini
Kasarsan bi’adım öndesin
Kasmazsan bi’adım geri

Çiviler çakmak lazım
O kör, o sağır ben’liklere
Bu dünyanın düzenine
Hem de yörüngesine
İlla ki, garipleri üzenlerin
Taşlaşmış kalplerine

Bir garibe açmadıysan
Gönül kapılarını
Dinden, imandan bahsetme
Bana sakın
Dünyanın varlığını, varını
Bahane edip hava atma
Ona, buna
Hele, hele, vatan, millet, sakarya edebiyatına
Hiç sığınma sakın

O sağır, o kör ben’likleri
Bir çekiç ile
Bir çivi ile çakmalı
Dünya denilen döneğin
Gariplere attığı sillesine

Cahit Fıkırkoca
22.11.2021, Ankara