İdam sehpasına sırayla dizildiler
Başları dik ve mağrur bakışlıydılar
İlmeği sessizce boyunlarına geçirdiler
Kırmızı pelerinli isyankar lalelerdi onlar
Özgürce yaşamak için
Kendilerine dayatılan düzene isyan ettiler

Kendilerini kırmızı laleler diye adlandırdılar
Terörist değil, özgürlük savaşçısıydı onlar
Tek istekleri vardı
Ebediyen özgür kalmak ve gelecek nesillere
Özgür kadın nasıl olunuru anlatmak
Bunun için canlarını feda etmeye bile hazırdılar

Özgürlüğün rengi kar beyazıydı
Verdikleri savaşın rengiyse kan kırmızısı
Ebediyen özgürlüğe kavuşunca ruhları
Kırmızı pelerinlerini sandığa koyup
Beyaz şapkalar giyeceklerdi, çünkü
Bir orkide gibi, asil ve onurlu bir hayat istiyorlardı

Ölseler de, kutsal bir amaç uğruna öleceklerdi
Boyunlarına geçen ilmek, canlarını asla acıtmayacaktı
Her devrimin altında
Kırmızı pelerinli kadınların ruhu yatar
Kadınlar isterse, dünyayı cennet yapar
Özgürlük ve devrim ruhu, onların yaradılışında var.

Cahit Fıkırkoca
24.11.2025, Ankara